نقطه های "رویای خیس"
امروز می خوام راجع به فیلمی که چند روز پیش دیدم باهاتون صحبت کنم.واقعا شگفت انگیز بود
به نظر من افراطی ترین و عاشقانه ترین فیلمی بود که می شد پوران درخشنده اونو به نمایش بذاره
شاید از دید من اینطوری باشه ولی بهترین نوع عشق و عاشقی رو خانم پوران درخشنده به نمایش گذاشته اونم عشق زمان نوجوانی که بیشترین مورد رو ما تو ایران خودمون از این نوع عشق داریم و به نظر من هم این عشق جز بهترین نوع عشقه
حالا بریم سراغ شرحی از فیلم و بعدشم ببینیم آقایون منتقد چه نقدی راجع به فیلم دارن...
کارگردان: پوران درخشنده
بازیگران: محمدرضا غفاری، افسانه پاکرو، فرامرز قریبیان، همایون ارشادی، مجید مشیری، شراره دولت آبادی، فلور نظری، سوفی کیانی
نویسنده: پوران درخشنده
تهیه کننده: پوران درخشنده
مدیر فیلمبرداری: فرخ مجیدی
تدوین: بهرام دهقانی
موسیقی: فریبرز لاچینی
طراح صحنه و لباس: فرهاد ویلکیجی
صدابردار، صداگذاری و ترکیب صداها: محمد حقیقی
چهره پردازی: مهری شیرازی
خلاصه داستان:
آرش پسر شازنده ساله اي است كه در اوج دوران بلوغ قرار دارد. پدر و مادرش از هم جدا شده اند و پسر، پس از مدتي زندگي با مادر، به دليل مشكلات پيش آمده، نزد پدر مي رود. در آنجا با دختر نوجواني آشنا مي شود و زندگي اش دچار تحول مي گردد.
خب این از شرح ماجرا
حالا بریم سراغ نقدی که بر این فیلم شده...ببینیم آقایان منتقد راجع به فیلم چی گفتن و آیا شما با نظرات این حضرات موافقین یا نه.
نقد فیلم
نويسنده: مجيد توكلي
masihaneh@yahoo.com
خيلي دوست دارم ببينم واكنش پوران درخشنده به لحظاتي كه تماشاگر اصلا با شخصيت هاي داستانش همذات پنداري نمي كند چه گونه است.آيا اين نوع برخورد را بر مي تابد يا نه؟ او اين بار به سراغ سوژه اي رفته كه مخاطب دوسه سالي مي شود آن را فراموش كرده و ديگر دغدغه اش نيست. فيلمساز فراموش كرده كه از زمان ساخت فيلم تا اكران همه چيز عوض شده و ديگر روايت عاشقانه دختر و پسر اينگونه شكل نمي گيرد يا اگر هست براي همه نيست."رویای خیس" مقطع نوجوانی زندگی (آرش) و مختصات ویژه این دوران را به عنوان بستر قصه انتخاب کرده
دورانی که به زعم درخشنده از پیچیدگی های خاصی نسبت به نوجوانی دختران برخوردار است. بازتاب کشمکش های پدر و مادر این بار در پناه بردن آرش به عشقی ناآگاهانه بروز می کند. این بار هم تم مشترک رابطه عاطفی مادر است که آرش را دچار بحران و پناه بردن به تنهایی پدر می کند. فیلمساز، بدون آنکه سعی کند به گرایش عاطفی مادر جهت خاصی بدهد، درست مانند "شمعی در باد"، بیشتر سعی دارد مخاطب را به ارزیابی وادارد. این بار بر خلاف "شمعی ..." مادر از زندگی جدید خود چشم می پوشد تا شرایط را برای آرش راحت تر کند(همان كليشه و يا اتفاق هايي كه اصلا تماشاگر نمي پذيرد) و در انتها برای هدف مشترکشان (آرش) به همراهی با پدر می رسد
فیلم با تغییری اساسی در پایان، نسبت به نسخه نمایش داده شده در جشنواره فجر سال گذشته، به پایانی تراژیک می رسد. پاياني كه به صورت چماغي بالاي سر مي خواهد بگويد اين كار بد است و نكنيد و چنين و چنان.البته پاياني كه الان مي بينيم به مراتب قابل فهم تر از پاياني است كه در جشنواره فيلم فجر ديديم و همه چيز به خير و خوشي تمام شد و در نهايت يكي از نوجوانان قصه به بدترين شكل ممكن جمله اي آموزنده را مي گفت.مثل اينكه"اي كاش از اول به حرف پدرمادرامون گوش مي كرديم تا كارمون اينجوري نمي شد".
اما در شخصیت پردازی افراد جز آرش که نوجوانی با مسائلی خاص طراحی شده، بیشتر به خصوصیات تیپیک رجوع شده: پدر و مادر دختر (نازنین) نمونه چنین رویکردی هستند که برخاسته از تفکر سنتی است، هر چند این رویکرد در کنار اشتغال نازنین به نواختن پیانو و ... می تواند آنها را به نوعی سنت زده هایی معرفی کند که قصد دارند روشنفکرنمایی کنند، اما عملاً توان آن را ندارند. در مورد شخصیت پردازی پدر آرش سعی شده با تکیه بر قصه فرعی و گذشته او، این شخصیت بعد پیدا کند و عملکرد غیرسنتی اش ریشه در تجربه گذشته او داشته باشد. گذشته ای که در اتاقی قفل زده شده تا در موقع لزوم گشوده شود.. به علاوه گذشته ای که برای پدر به تصویر درمی آید، بسیار ذهنی و شخصی است. در جغرافیایی نامعلوم با پوشش های ناآشنا و ... که متأسفانه در علل ناکامی پدر در عشق جوانی هم به موارد عامی پرداخته شده و به نظر می آید کوتاهترین راه برای گذر سریع از قصه فرعی و بازگشت به روایت زمان حال است.. "رویای خیس" با اینکه موضوع حساس و ظریفی را محور قرار داده، در جزئیات و پرداخت، ظرافت کمتری را در نظر گرفته است.
تماشاگران در سالن سينما شاهد بودند كه دوسه بار بوم صدا در كادر مي آيد و يا در بعضي صحنه ها ابروهاي "نازنين" تميز و در جايي نامرتب بود. به خصوص در روند دیالوگ ها و اتفاقاتی که منجر به فرار دو نوجوان و گرفتاری در دره می شود. به همین جهت است که نگاه احساسات زده آن تا حد زیادی موضوع حساس مطرح شده را تحت تأثیر قرار می دهد و کمرنگ می کند. اما پوران درخشنده همچنان دغدغه اش دوران گذاري است كه پيش از اين طي شده است.امروز "بچه هاي ابدي" را ساخته و بايد منتظر بود تا در جشنواره فيلم ،واكنش ها را را ببينينم
خب این هم از نقد فیلم.امیدوارم کسانی که عشق رو دوست دارن و بهش احترام می ذارن هم این فیلم رو ببینن و نظرشون رو راجع به فیلم بگن
اون هایی هم که دیدن همینطور بیان و نظر بدن
منتظرتون هستم
